Yüce dağlar sırayla başları duman duman

BENİM DAĞLARIM

Yüce dağlar sırayla, başları duman
Eteklerinde karlar, billur suyu pek yaman
Şakıyan bülbülleri, gonca, gonca gülleri
Mor sümbüller, duvağı bulutlarda tülleri

Tepelerin ardında kış uykuya varınca
Yağmurun her damlası, şebnem olup kalınca
Coşup taşınca seller, bahardan müjdeler var
Binbir renkli çiçekleri kıskanıyor sonbahar

Uzayıp gitse bile hasreti, yollar taşır
Dal yapraklar bir olur, rüzgarla fısıldaşır
Dağ, taş altın sarısı, hasat vakti olunca
Günler bayram gibidir, başak, buğday dolunca

Sılayı özleyene, dere tepe az gelir
Koyun, kuzu serpilir, bahar biter yaz gelir
Yalnızlığı unutur, kaval çaldığı zaman
Dağların sultanıdır, kimsesiz garip çoban