(1776-1846)
İstanbul’da doğdu. Tanbûrî Nûman Ağa’nın oğludur. Babasından tanbur öğrendi ve onun vasıtasıyla Enderûn-ı Hümâyun’a alındı. III. Selim zamanında sarayın ünlü tanbûrileri arasına girdi. Önce çavuş, I. Mahmud döneminde de musahib-i şehriyâri oldu. Bilinmeyen bir sebeple hanımının şikayeti üzerine Midilli’ye sürgün edildi ve bir yıl orada yaşadı. Sonra tekrar saraya döndü. Tanburi İsak ekolünden farklı bir üslubla çalan Zeki Mehmed Ağa’nın, oğlu Tanbûri Büyük Osman Bey’de dâhil olmak üzere öğrencisi yoktur. Dede Efendi ile gittiği Hacc’da onunla aynı kaderi paylaşarak orada vefat eden bestekârın günümüze on beş adet peşrev ile altı adet şarkısı gelebilmiştir.