( ? – 1745)
Kadıköylü Kadı Mehmed Efendi’nin oğludur. Bu yüzden Kadızâde diye de anılır. İstanbul’da yaşayan bestekâr, 1733 tarihli bir dergide adına rastlandığından dolayı “Lâle Devri” bestekârı diye vasıflandırılmıştır. Osmanlı sarayının yüksek eğitim kurumu olan Enderun’da yetiştirilmiş, padişah yâverlerine mahsus “Çavuş” ünvânını almıştır. Halk edebiyatı tarzında şiirler yazmış, şiirlerinde “Tanburî” mahlâsını kullanmış, halk arasında “Âşık” diye de anılmıştır. Güftelerinin çoğu kendisine aittir. Şarkıları ile büyük şöhret yapmıştır. Günümüze ulaşan eserleri yetmiş kadardır.