Yoluma gül serperdi hergün eteklerinden

Yoluma gül serperdi her gün eteklerinden
Gönlümün üzerinde bir tül dudaktı zaman
Sonra neden neş'emi büktü bileklerimden
Neden beni yollarda, böyle bıraktı zaman

Vazgeçmiştim hayâtın baharından yazundan
Dur dedim anlamadı, gönlümün niyazından
Karanlık gecelerde bir çeşmenin ağzından
Düşen damlalar gibi, durmadan aktı zaman