Yılların yorgunu güzel İstanbul

Yılların yorgunu güzel İstanbul
Bir daha yaşamaz o sonbaharı
Nereden görecek artık Kuzguncuk
Bakışınla sarhoş olan suları

Bir sevgi cenneti canım Yakacık
Sönen ışıkları nasıl okşadık
Kimseler görmedi biraz ağladık
Son hatıra bende o gözyaşları

Üç dal karanfilde yandı Bostancı
Gözlerde yaş oldu gönülde sancı
Hayat boş güzelim her şey yalancı
Silmek mümkün değil ayrılıkları

Benim için bundan böyle nazlı yar
Bütün aylar Eylül mevsim sonbahar
Sürecek ömrümün sonuna kadar
Sürecek gönlümün çırpınışları