Sene elli iki mevsim sonbahar (Bir dügah ninniyi dinlerken)

Sene, elli iki, mevsim sonbahar
Tirebolu sahillerinde yosun
Genç bir dul'u ninnisiyle oyalar
Bir pilakta Müzeyyen'in genç sesi
Hem çocuk, hem garip annesi ağlar

Susun garip kuşlar, ötmeyin susun
Yetimler güzeli yavrum, uyusun

Sene, doksan yedi mevsim sonbahar
Koydu Ankara'da dünya tapusun
Kırk beş yılın dul'u vefalısı yar
Sessizce bıraktı en son nefesi
Ne halinden, ne yurdundan eser var

Susun garip kuşlar, ötmeyin susun
Anneler güzeli, annem, uyusun