Ruşen etti ey vech-i nur

Rüşen etdi ey vech-i nür
Bu didemi nür-i sürür
Aşkın ile ey nev-zuhür
Gelmez bana asla fütür
Gönülden olmuşum mecbur

bir kerre görmek ile ben
Oldum esir ü efgandan
Ne mümkün vazgeçmek senden
Gelmez bana asla fütür
Gönülden olmuşum mecbür