Kıskanır her gece senden beni ol zülf-i tannaz
Saklıyor sine-i üryanını benden yaramaz
Kokladıkça saçıyor ruhuma bir nükhet-i raz
Sen uyursun da niçin zülf-i perişan uyumaz
Dağılar zülf-i terin gögsünün üstünde kalır
O ıtırnak terini nükhet-i sinemden alır
