İçim sızlıyor inan gördükçe balkonları

İçim sızlıyor inan, gördükçe balkonları
Tozlu parmaklıkları, o eski koltukları
Saksında kuruyan, güzelim zambakları
Balkonlar, el sallandı, ağlandı, yolcular uğurlandı
Kavuşmak ümidiyle dualar mırıldandı
Balkonlar, sevgilinin dönüşü hep burada beklendi
Kimler geldi oturdu kimler kimi bekledi
Hiç yaşanmamış gibi kupkuru bomboş şimdi