Her güzeli Leyla sanıp sevdalara daldı gönül

Her güzeli Leyla sanıp sevdalara daldı gönül
Bir gideni her gün anıp kederden zevk aldı gönül
Halden bilmez güle taptı dikenini meze yaptı
Sanki sebil bir şaraptı her kadehe doldu gönül

Sevgi ekti, hasret biçti derdi yudum yudum içti
Kimi ne gül verdi geçti kimi ne kul oldu gönül
Giden gitti kaldı izi bu gecenin yok gündüzü
Açık yeşil bir çift gözü şarkılarda buldu gönül

Taze bahar gonca güle sevdalandı çekti çile
Uslanmadı beni bile defterinden sildi gönül
Rüzgar sustu sel kurudu bir goncaydı gül kurudu
Tutunduğu dal kurudu, soldu gönül, soldu gönül.