Hayırlısı Veys'dir tabiinlerin

Hayırlısı veys'dir tabi inlerim
Sevgisi dillerde Veysel Karani
Candan aşığıydı ol Muhammed'in
Aşkıyla Yanardı Veysel Karani

Adını duymuş da düşmüş aşkına
Şartlı destur vermiş anası ona
Maşukum görmeğe düşmüş yollara
Varmış Medine'ye Veysel Karani

Evini bularak Resulullahın
Varıp kapısını çalar ol mahım
Takdir-i ilahi bu imiş bakın
Bulmamış evinde Veysel Karani

Fatıma anamız demiş ki ona
Babam evde değil kimsin de bana
Haberini vereyim canım babana
Ah edip inlemiş Veysel Karani

Ben Veysel'im Veysel deve çobanı
Muradım görmekti yüce sultanı
Teşrik ettiğinde bir selamını
İlet bari dedi Veysel Karani

Eve geldiğinde yüce peygamber
Buyurdu ne koku bu misk-ü amber
Ey canım Fatıma bana haber ver
Geldim ola buraya Veysel Karani

Fatıma dedi ki doğrudur baba
Geldi selam-eyler o kişi sana
Resulullah dedi müjde Fatıma
Hayr-üt tabi indir Veysel Karani

Sonra vardı gitti ol ashabına
Dedi ey ashabım yaklaşın bana
Bu hırkamı verin ben öldüğümde
Gelince bir daha Veysel Karani