Gözü dünya mı görür aşık-ı dıdar olanın

Gözü, dünya mı görür aşık-ı didar olanın
Dilberi, sen gibi bir mah-ı dil-azar olanın
Gayre meyli olamaz, aşkın ile yar olanın
Yücedir rütbesi mihrinle heva-dar olanın
Ayağı yer mi basar zülfüne berdar olanın
Aşk u şevk ile verir can ü seri döne döne

Cezbe-i aşk ile bir âleme kıldın ki hiram
Düşdü sermest gönül, bezmine bi-bade vü cam
Çeşmime oldu hüveyda nice merdan-ı kiram
Kimi veys ü kimi bedr ü kimisi şems-i be-nam
Mevlevi gibi şebistan-ı mahabbetde müdam
Şem’inin yanmada pervaneleri döne döne


Kıldı hasret beni sergeşte vü mestane-revan
Nar-ı firkat dilime açdı nice dağ-ı nihan
Başdan başa olup zar tenim dide-i can
Görmeğe zülfü içinde ruh-i cananı ayan
Şems olup, hem-reviş-i mihr ü meh-i nur-efşan
Seyr eder çarh ile şam ü seheri döne döne