Bir çoban yaslanmış pınar dibinde

Bir çoban yaslanmış pınar dibinde
Çalar kavalını inceden ince
Gün batıp ovaya sürü inince
Kaval ağlar, çoban ağlar,göz ağlar

Akşam olur başlar yürek sızısı
Bu yalnızlık ona alın yazısı
Aştı sürü görünmüyor kuzusu
Koyun ağlar, tepe ağlar, düz ağlar

Çobanım ben, dağda bir divaneyim
Yok ki bir dost derdim ona dökeyim
Dertli kaval söyle bana ben neyim
Pınar ağlar, çimen ağlar, saz ağlar