Ayrılık ateşi bir kez yanınca

Ayrılık ateşi bir kez yanınca
Su diye içtiğim zehir olunca
Aşkıma hüsranla nokta koyunca
Yeniden sevecek heves mi kaldı

Kurudu içimde sevda pınarı
Kırıldı umudun yeşil dalları
Gelmesin, istemem artık baharı
Yeniden sevecek heves mi kaldı

Önümde diz çöküp, boyun büksen de
Tatlı sözler edip, diller döksen de
"seni seviyorum; affet" desen de
Yeniden sevecek heves mi kaldı